دوست خوبم، مطلب امشب رو بار‌ها و بار‌ها از من شنیدید و خواهید شنید و امشب می‌خوام که تأکیدی مضاعف بر اون بکنم و یک بار دیگه اون رو سند بزنیم!
شما در مسیر معنویتون یا در حال رشد هستید یا در حال سقوط! یا خواست خودتون و نفستون رو عملی می‌کنید یا خداوند، یا دستانتون در دستان خداست یا…
مسیر رشد مثل دوچرخه سواری می‌مونه، شما تا لحظه‌ای که رکاب می‌زنید در حرکت هستید! شارژ روحانی شما ذخیره کردنی نیست! شما هر روز با کار‌های اون روز انرژی می‌گیرید، رشد می‌کنید و در مسیرتون حرکت می‌کنید، کار‌های خوب امروز شما برای امروز شماست! فردا دوباره باید کار‌های خوب بیشتری رو تجربه کنید! مسیر رشد معنوی مرخصی نداره! مسیر رشد معنوی توقف نداره! چنین مسیر ارزشمندی نیاز به استراحت نداره! لطفاً این‌ها رو برای خودتون سند بزنید، آنچه گفتم رو برای خودتون به باور و الگوی ذهنی درونی تبدیل کنید.
یکی از شیطنت‌های ذهن اینه که اول خوب تشویقتون می‌کنه و بعد میگه حالا که انقدر عالی بودی بریم مرخصی! حالا که انقدر عملکردت خوبه دیگه فردا رو به خودت استراحت بده و تمرین نکن! حالا که امروز انقدر فروشت خوب بود فردا مغازه نرو! این‌ها تله‌های ذهنیه! یادتون باشه، اگر امروز خوب بودم، فردا قراره کمی خوبتر باشم! اگر امروز خوب فروختم قراره فردا کمی بهتر بفروشم! در مسیر زیبای خواست و اراده‌ی خداوند که قدم بر می‌دارید، توقف ناپذیر ادامه بدید و هر روز کمی بهتر از روز قبل اقدام و عمل کنید.
۱- آیا امروز کمی از روز قبل عملکرد بهتری داشتید؟
۲- آیا مواردی بوده که یک مسیر عالی رو به بهانه‌ی یک مرخصی کوتاه کلاً از دست دادید؟
۳- تجربه و نظر شما راجع به مطلب امشب چیست؟
بله
اره ،مثل نماز اول وقت که چند روز گفتم حالا اشکال نداره ،خسته ام یکم بخوابم که کم کم شد به جرات بگم حتی شد دیگه نمیخوندم
مثل ورزش کردن وقتی شروع میکنی مقاومت های ذهنی زیاد میاد سراغت که نری و بعد چند روز اگه موفق نشی بر صدای ذهنت غلبه کنی میگه امروز استراحت کن فردابرو و دیدم که همین یه روز شد چند روز و دیگه نرفتم