قدرِ زندگی

خدا رو شاکرم که به ما فرصت داد در ارتعاش آگاهی و معنویت قرار بگیریم و از او می‌خوام که سعادت یک زندگی سرشار از معنا رو به ما عنایت کنه‌.
در تمرینات شکرگزاری به دوستان عزیزم عرض می‌کنم که اگر می‌خواهید قدر و ارزش نعمتی رو بدونید، خودتون رو بدون داشتن اون نعمت تصور کنید.
امروز هم از شما می‌خوام به این موضوع فکر کنید که اگر این تمرین رو در رابطه با نعمتی به نام «زندگی» به‌کار بگیریم، چه اتفاقی خواهد افتاد؟!
آیا به اندازه‌ی کافی قدر نعمت زندگی رو می‌دونیم؟ آیا تصمیمات، اقدامات، رفتارها و حتی احساس‌هایی که در طول روز تجربه می‌کنیم، قدرشناسی ما بابت داشتن این نعمت رو نشون میده؟!
ما برای مدتی محدود، در این جسم مادی زندگی می‌کنیم تا تجربه کنیم، بیاموزیم و لذت ببریم. اما گاهی اونقدر درگیر موضوعات بی اهمیت میشیم که واقعاً فراموش می‌کنیم از تجربه‌ی زندگی در این جسم مادی چه هدفی داشتیم.
از شما می‌خوام به این موضوعات اساسی و مهم فکر کنید که اگر می‌دونستید چقدر از زمان شما برای زندگی در این جهان مادی باقی مونده، چه تغییراتی در زندگی خودتون ایجاد می‌کردید؟ آیا اولویت‌های خودتون رو تغییر می‌دادید؟ چه چیزهایی رو اولویت قرار می‌دادید؟ از چه چیزهایی می‌گذشتید؟ راجع به دیگران چگونه فکر می‌کردید؟ آیا به نظرات دیگران راجع به خودتون اهمیت می‌دادید؟
در واقع همه‌ی ما روزی با علم به این موضوع به دنیا اومدیم که مدت‌زمان بسیار محدودی رو مهمان این جسم خواهیم بود و بعد به اصل خودمون باز خواهیم گشت؛ اما برای همه‌ی ما لازمه که هر از چندگاهی، دوباره این موضوع به‌ظاهر بدیهی رو به خودمون یادآوری کنیم!
خیلی خوبه که هر روز به خودمون یادآوری کنیم که فرصتی که خداوند برای زندگی در این جهان سراسر شگفتی در اختیارمون قرار داده، چقدر ارزشمنده. ما باید هر روز به زندگی سلام کنیم، هر روز از نو عاشق زندگی بشیم و هر روز با افکار، گفتار و عملکردمون، قدردانی خودمون بابت این نعمت ارزشمند رو به خدای خودمون نشون بدیم.

۱- موقتی بودن این زندگی، تا چه اندازه روی تصمیمات و اقدامات روزمره‌ی شما تأثیر می‌گذاره؟
۲- آیا تجربه‌ای دارید که باعث شده باشه بیشتر قدر زندگی‌تون رو بدونید؟ اگر بله، راجع به این تجربه با ما صحبت کنید.