در آموزش‌هایی که در رابطه با رنجش‌ها خدمت عزیزانم شاگردی کردم، همیشه «توقع» و «مظلوم‌نمایی» رو دو عامل اساسی برای رنجش از دیگران عنوان کردم. امشب هم قصد دارم با شما دوست عزیزم در رابطه با مظلوم‌نمایی صحبت کنم.
مهم‌ترین موضوعی که باید به اون توجه داشته باشیم، نقشی است که در زندگی خودمون، برای خداوند، خودمون و دیگران قائل هستیم؛
– خداوند چه نقشی در زندگی ما داره؟
او ما رو خلق کرده، به ما فرصت حضور در قالب جسم و زندگی زمینی رو داده. توانایی‌های فیزیکی، قدرت فکر و اندیشه و از همه مهم‌تر، روح خودش رو هم به ما هدیه کرده. قدرت خلق تجربیاتمون رو برامون فراهم کرده و به ما فرصت داده تا در جهانی سرشار از تنوع، هر چیزی که می‌خواهیم رو وارد تجربیات خودمون کنیم. ما رو از روش‌های مختلف، با قوانین دنیا آشنا کرده و به ما این موقعیت رو داده که با ایمان به او و اعتماد به قوانین تغییر ناپذیرش، بدون ترس و نگرانی و غم، دست به خلق بزنیم!
– نقش دیگران در زندگی ما چیست؟
اگر راجع به پاسخ این سؤال تردید دارید، پیشنهاد می‌کنم که بارها و بارها پاسخ سؤال قبل رو مطالعه کنید! بله دوست عزیزم! با بررسی نقش خداوند در زندگی خودمون، تردیدی باقی نمی‌مونه که هیچ شخصی نمی‌تونه در زندگی ما تأثیر بگذاره، مگر این که ما به او قدرت داده باشیم! انسان‌ها می‌تونن به اذن خداوند، در مسیر رسیدن ما به خواسته‌هامون به کمک ما بیان، اگر ما فکر می‌کنیم که اشخاص می‌تونن سرنوشت ما رو تغییر بدن، لازمه به الگوهای ذهنی خودمون نگاهی بندازیم!
– ما چه نقشی در زندگی خودمون داریم؟
برای پاسخ به این سؤال هم می‌تونیم به پاسخ سؤال اول برگردیم! نقش ما، همه چیزه! این، حق و نعمت و شکوهی است که خداوند به ما بخشیده. این نعمتی است که هر لحظه باید بابتش شکرگزار خداوند باشیم.
چرا باید از خداوند رنجیده‌خاطر بشم، وقتی روح خودش، قدرت خلق زندگی و هر آنچه برای سعادت در این عالم و عوالم بعدی نیاز دارم رو در اختیار من قرار داده؟ باید قدرتی که خداوند به من داده رو به یاد بیارم و دست از مظلوم‌نمایی بردارم!
چرا باید از دیگران رنجش پیدا کنم، وقتی که خودم تعیین می‌کنم که اونها چه نقشی در زندگی من داشته باشند؟ باید جایگاه حقیقی خودم رو در این عالم به یاد بیارم و مظلوم‌نمایی رو کنار بگذارم.
چرا باید از خودم رنجش پیدا کنم، وقتی می‌خوام و آرزو دارم که بهترین عملکرد رو داشته باشم و اگر خطایی از من سر می‌زنه، به واسطه‌ی الگوهای ذهنی منه که دارم برای تغییرشون تلاش می‌کنم؟ باید به یاد بیارم که قدرت تغییر دادن شرایط و جبران اشتباهاتم رو دارم و لباس مظلومیت رو از تنم در بیارم!
می‌بینید؟! وقتی تلاش می‌کنیم که مظلوم‌نمایی رو کنار بگذاریم، این فرصت رو پیدا می‌کنیم که از زاویه‌ی جدیدی به مسائل خودمون نگاه کنیم. پیشنهاد می‌کنم که شما هم این نگاه رو تمرین کنید.
۱- به نظر شما، پیدا کردن ریشه‌ی رنجش‌ها، چه کمکی به فرایند بخشش می‌کنه؟
۲- حرکت در مسیر رشد معنوی، در دیدگاه شما نسبت به نقش خداوند، دیگران و خودتون در زندگی‌تون، چه تغییراتی ایجاد کرده؟