دوست خوبم، برچسب‌های کوچک و بزرگ، زود و دیر، دور و نزدیک و صد‌ها برچسب دیگری که ما به چیز‌های مختلف می‌زنیم و اون‌ها رو ارزشیابی می‌کنیم، کاملاً نسبی هستند! وقتی در معیار متافیزیکی و الهی به مسئله نگاه کنیم برچسب زدن کلاً کار بی‌معناییست! برای خداوند بی‌مکان و بی‌زمان و بی‌نهایت بزرگ، کوچک، دور، نزدیک، دیر و زود معنایی نداره! از طرفی معیار‌هایی که ما داریم ساخته‌ی ذهن و آگاهی‌های محدود خودمونه! گاهی فکر می‌کنی کاری بسیار کوچکه و خبر نداری که در مقیاس الهی کاری بسیار بسیار بزرگه که آثارش صد‌ها نسل باقی می‌مونه! گاهی کاری به نظر شما بسیار بزرگ و مهمه، اما ممکنه در محضر پروردگار بسیار کوچک باشه!
این مطلب رو خدمت شما عرض کردم که اجازه ندید ذهن شما بیش از حد نیاز برچسب‌گذاری کنه، درک این مطلب به شما کمک می‌کنه که هیچ کاری رو کوچک و بی‌اهمیت نشمارید و در عین حال کاری رو به اشتباه بیش از حد مهم و بزرگ هم ندونید. هر کاری که انجام می‌دید رو با نیتی الهی و به زیباترین روش ممکن اجرا کنید! نقش شما فقط همینه، نقش شما قضاوت و برچسب‌گذاری نیست! بخشی از حضور و آگاهی و هوشیاری دقیقاً همینه که متوجه باشیم که کار‌های ما ارتعاشی رو ایجاد می‌کنند که نتیجه‌ی اون در حیطه‌ی درک ما نیست، پس ما سعی می‌کنیم هر کاری رو با وقار، احترام و عالی انجام بدیم.
۱- آیا تا به حال کاری به ظاهر کوچک انجام دادید که بعد‌ها متوجه شدید نتایج بسیار بزرگی داشته؟
۲- به نظر شما فایده‌ی برچسب نگذاشتن برای کار‌ها چیه؟