یکی از نشانه‌های رشد معنوی، پیدا کردن دیدی عمیق‌تر نسبت به مسائله؛ یعنی وقتی افراد، گِل و لای آب رو می‌بینند، دانشجوی رشد معنوی به سراغ سرچشمه میره و سعی می‌کنه علت این گِل‌آلود بودن رو پیدا کنه. اما این ریشه‌یابی به ابزار نیاز داره، بسیاری از ابزار‌ها از جنس آگاهی و نور هستند که اون‌ها رو در طول دوره دریافت کردید و می‌کنید، یعنی آگاهی‌های شما باعث میشه که به ریشه‌ی مسائل پی ببرید. شما دیگه وقتی اتفاقی می‌افته به دنبال عوامل خارجی نمی‌گردید، بلکه نگاه شما به درون و نقش خودتونه! این سؤال اولین سؤال در راه ریشه‌یابیه: من در چه ارتعاشی بودم، چه فرکانسی رو به کائنات ارسال کردم که این اتفاق رو جذب کردم؟
ابزار اصلی ریشه‌یابی حضور در لحظه‌ی حال، ساکت کردن صدای ذهن، مراجعه به قلب و شهود و آگاهی‌ها و از همه مهم‌تر صداقت، روشن‌بینی و جستجوگریه! شما باید با خودتون صادق باشید و با نگاهی جستجوگر به دنبال ریشه بگردید و در این راه از قلب خودتون درخواست کنید که ریشه‌ها رو بر شما نمایان کنه.
شما به عنوان دانشجوی رشد معنوی باید پرسشگر‌های قدرتمندی باشید:
چرا این اتفاق افتاد؟ آیا بهترین سعی و بیشترین کوششم رو به کار گرفتم؟ آیا طبق خواست و اراده‌ی خداوند عمل کردم؟ کدام نواقص اخلاقی من در این ماجرا دخیل بود؟ نقش من چه بود، نقش خدا چه بود؟ و حتی چه احساساتی رو تجربه کردم؟ این مسئله در چه بخش‌هایی از زندگی‌ام مؤثر بود؟ در این مسئله به چه کسانی خسارت وارد شد؟ دفعه‌ی بعد چطور بهتر عمل کنم؟ …
و شما امروز به یک نگاه و جهان‌بینی معنوی مجهز هستید و این سلسله سؤالات رو اونقدر می‌تونید ادامه بدید که از یک مسئله، یک کلاس درس عالی استخراج کنید! شعار دوره رو به یاد بیارید: همه چیز معنویت است و معنویت همه چیز است. پس به دنبال معنای اتفاقات باشید و درس‌ها رو به تغییر تبدیل کنید تا معجزه‌ی زندگی معنوی رو لمس کنید.
۱- آیا در ریشه‌یابی، قوی عمل می‌کنید؟ یک مثال از یک اتفاق و ریشه‌یابی اون رو بنویسید.
۲- لطفاً لیستی از سؤالاتی که می‌تونه در رسیدن به ریشه‌ی یک اتفاق به شما کمک کنه، به سؤالاتی که من در متن آوردم اضافه کنید.