امشب می‌خواستم در مورد اشتباهات و نواقص به ظاهر کوچک با شما عزیزانم صحبت کنم. یکی از حقه‌های ذهن، خصوصاً در ارتعاشی که شما هستید، اینه که وقتی می‌بینه قادر نیست شما رو با اشتباهات و انتخاب‌های بزرگ فریب بده، با انتخاب‌ها و اشتباه‌های کوچک‌تر شما رو وارد بازی خودش می‌کنه.
به‌عنوان مثال، اگر نمی‌تونه شما رو وادار به دروغ گفتن کنه، به شما پیشنهاد یک دروغ کوچک و مصلحتی میده و میگه یه دروغ کوچک مصلحتی که ایرادی نداره. اما داستان اینه که کافیه با یک دروغ کوچک مصلحتی شروع کنید و ناگهان به خودتون می‌آیید و می‌بینید ذهن شما از ده‌ها راه داره فرمان میده و شما اجرا می‌کنید!
باید به نواقص اخلاقی و اشتباهات به چشم سمی کشنده نگاه کنید، آیا آگاهانه سم می‌خورید؟ این فکر که حالا اگه یه کم بخورم چه ایرادی داره، معنایی داره؟ رقیق کنم بخورم چطور؟ حالا ماهی یک بار سم بخورم چی؟! می‌بینید که سم سمه! سم کشنده است و هیچ وقت و هیچ جوری برای خوردن نیست. نواقص اخلاقی هم سم‌هایی هستند که قاتل ارتباط شما با ذات الهی‌تون، خداوند، موفقیت‌هاتون و سدی بین شما و خدا هستند. استفاده‌ی آگاهانه از هر نقص اخلاقی، در حقیقت رها کردن دستان خداست، این یعنی سم! جایی که خدا نباشه چی هست؟! تاریکی و سیاهی …
لطفاً به این حقه‌ی ذهن آگاه باشید و نواقص اخلاقی رو به چشم سم‌های کشنده ببینید. اون‌وقت دیگه نقص کوچک و بزرگ ، خلاف کوچک و بزرگ، خطای کوچک و بزرگ نداریم …
1- آیا فریب این حقه‌ی ذهنی رو خوردید؟ تبدیل اشتباهات کوچک به نتایج بزرگ و اشتباه رو دیدید؟