مطلبی که دیروز در موردش صحبت کردیم و مرتبط با تمرین تمرکز بر تنفس و مراقبهی روزانه بود، در حقیقت یکی از کلیدهای اصلی رشد معنوی شماست! شما در طول دوره باید بیاموزید که چطور در تنها زمان واقعی (لحظهی حال) حضور داشته باشید، باید بیاموزید که لحظاتتون رو با تمامیت خودتون زندگی کنید و از این طریق از زندگیتون به تمامیت لذت ببرید! باید بیاموزید شما ذهنتون نیستید، ذهن شما باید ابزاری در جهت پیشرفت شما باشه، مثل سایر حواس شما ذهن هم یک ابزار برای کمک به شماست، اما به اشتباه ما صدای ذهنمون رو با من الهی و خودمون اشتباه میگیریم! شما در طول دورهی رشد معنوی باید تماشاگر بودن و قضاوت نکردن رو بیاموزید، باید سکوت رو بیاموزید، باید بیاموزید که حاضر باشید و با حضورتون صدای زیبای شهودتون رو بشنوید! در حقیقت حضور در لحظهی اکنون، قضاوت نکردن و آموختن سکوت چیزهاییه که شما رو از بسیاری زنجیرهای نامرئی آزاد میکنه، غمها، ترسها، رنجها در حوزهی ذهن معنا پیدا میکنند و وقتی شاگرد زرنگ کائنات باشی خودت رو از این تلههای بیهوده رها میکنی و تنها تو خواهی ماند، به عنوان یک روح الهی قدرتمند، یک زندگی برای زیستن و خدایی که همواره با تو در حال ارتباطه. شیرین نیست؟ پس مدتی از طول دوره رو به گفتگو در رابطه با این مطلب، آموختن تکنیکها و روشهای رسیدن به این سبک زندگی خواهیم پرداخت و همین جا به شما خواهم گفت که کلمات، شما رو از کلمات نجات نمیدن! صدا شما رو به سکوت نمیرسونه! در حقیقت این آگاهیها رو دریافت کنید، اما آنچه شما رو به جایگاه درست میرسونه تمرین تمرین تمرین و تمرینه!
لطفاً این مسئله رو تمرین کنید: لطفاً شستشوی ظرفهای یک وعدهی غذایی رو در منزل به عهده بگیرید! تمام تلاشتون رو بکنید که آگاهانه این کار رو انجام بدید و به آهستگی! آهستگی یکی از کلیدهای حضوره چون اون بخشی از وجود شما که فریاد میزنه زودتر کار رو تمام کن و در حین کار افکار شما رو اینور و اونور میبره ذهنه! شما قراره یک ظرف شستن رو به مراسمی معنوی تبدیل کنید، سرعتتون رو آهستهتر از حد معمول کنید، در طول تمرین حتماً لبخند بزنید، به جزئیات دقت کنید، به حبابهای کفی که روی ظرفهاست، به رنگها، به تکههای غذای باقیمانده، هیچ کاری رو با عجله انجام ندید، ذهنتون خواهد گفت فلان قسمت شستن لازم نداره، به آرامی و با لبخند دقیقاً اون بخش رو بهتر بشویید، صداها رو بشنوید و دقت کنید لبخندتون محو نشه! هر کجا که ذهنتون پیشنهاد عبور از کاری رو داد اون رو دقیقتر انجام بدید، هر کجا گفت عجله کن، سرعت رو کمتر کنید و به حضور برگردید، تصور کنید این آخرین کاری است که فرصت انجامش در زندگی به شما داده شده، به چه صورت این کار رو انجام میدید؟! به بهترین نحوی که میتونید این کار رو انجام بدید. بعد از اتمام شستشو، بابت غذا، ظرفها، سلامتی، آگاهی و هر چیزی که به ذهنتون میرسه شکرگزاری کنید و لحظاتی رو به تمرین کنترل تنفس بپردازید، برای من در چکاپهای بعد از احساس انجام این تمرین بنویسید.
۱- اگر کاری رو که در حال انجامش هستید (هر کاری، مطالعه، رانندگی، گفتگو با خانواده و…. ) آخرین کاری که در زندگی فرصت انجامش رو دارید بدونید، چطور انجامش میدید؟
کارم را با آهستگی و با آرامش کامل شروع میکنم و با دقت تمام و نظم و هماهنگی در تمامی مراحل و جوری برنامه هایم را تنظیم میکنم ک همه تسلط کافی و کاملی برای انجام دادنش داشته باشندو رضایت و خشنودی خداوند مهم ترینه
🌹
سلام
منظورتون رو از دیدگاه متوجه نشدم
اگر در مورد سایت نظر خوای کردید
باید بگم بسیار عالی
و سپاسگزارم
سپاس از نظر ارزشمندتون، بخش نظرات در حقیقت گفتگو در مورد موضوعاتی که اون روز مطرح شده هست 🌹
از وقتی در رو بستم و وارد کوچه شدم امروز روز من هستش ،امروز میخوام از دیدن همه چیز لذت ببرم و شاهد باشم باد برای نوازش صورتم اومده به به چه لذتی داره خورشید فقط برای من میدرخشه درختان دستهاشونو بردن بالا و خدا رو تسبیح میگن ،زمین مادرم پس آروم و آهسته راه میرم عجله نمیکنم برخلاف همیشه به احترام مادرم آهسته و با عشق راه میرم و ذکر میگم .کلاغ چقدر خوشگله ،چقدر باهوشه ،چقدر بامزه ، چقدر باحیا و مومن قبل اذان صبح بیدار میشه و در حال تسبیح خداست
آسمون و ابرها به عشق من حرکت میکنن
برخلاف سالیان سال که قادر نبودم چیزی رو ببینم الان سعی میکنم و از خدای پاک
درونم میخوام چشمام رو باز کنه ،گوش هامو شنواکنه تا ببینم چیزهایی رو که ندیدم و بشنوم چیزهایی رو که تا حالا نشنیدم
🌹
با تمام وجود انجام میدم .
🌹
با عرض سلام و درود تمرین تنفس و نشستن آگاهانه و تمرین حضور رو خیلی دوست دارم حس خیلی خوبی بهم میده حس آرامش میده ولی ذهنم خیلی اهل قضاوت و برسی همه چیز هست خدا خودش کمکم کنه بتونم خاموشش کنم و سکوت رو یاد بگیرم
🌹